Δεν θέλει να έρχεται στην Εργοθεραπεία πια, τι να κάνω?

Ήρθε στην εποπτεία σήμερα η Ντράξυ για να μιλήσουμε για τα περιστατικά της.

Μου μίλησε για τον Κάλουμ, έναν έφηβο 13 χρονών, υιοθετημένο, με ιστορικό παιδικού τραύματος και θέματα προσκόλλησης.

– Πως πάει ο Κάλουμ λοιπον?

- Νέκι, δεν ξέρω, δεν του αρέσει να έρχεται στις συνεδρίες Εργοθεραπείας πια. Τις βρίσκει βαρετές, κάπως παιδιάστικες, και γενικά δεν μου ανοίγεται. Μετά από 6 συνεδρίες και ακόμα δεν έχουν αναπτύξει κάποια σχέση.

- Καταλαβαίνω Ντράξυ. Έχω αντιμετωπίσει αυτή τη δυσκολία και εγώ πολλές φορές στο παρελθόν. Αλλά θα σου πώ ένα μυστικό..

Από την κλινική εμπειρία μου, έχω δει πως τα παιδιά που δεν ανοίγονται στον θεραπευτή, που κρύβουν τα συναισθήματά τους και που διστάζουν να επικοινωνήσουν τις σκέψεις τους ή να μοιραστούν γεγονότα που συνέβησαν, είναι πολύ πιθανόν να τα “ξεκλειδώσεις” μέσω απτικών δραστηριοτήτων. Το λεγόμενο “messy play” μπορεί να τα βοηθήσει να ανοιχτούν πιο εύκολα και να αρχίσουν να μοιράζονται πρόθυμα τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους στον θεραπευτή. Γενικά, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο ότι τα παιδιά που αντιστέκονται να μοιραστούν τις σκέψεις τους, στην αρχή, θα ανοιχτούν και θα είναι πιο πρόθυμοι να συζητήσουν τα πράγματα με τον θεραπευτή τους όταν για παράδειγμα μαγειρεύουν κάτι μαζί, ανακατεύουν τα μείγματα τους, πιάνουν με τα χέρια τους τα λαχανικά τα φρούτα, το αλεύρι και τη ζύμη και ετοιμάζουν κάτι ή απλά παίζουν με την άμμο, το νερό. Μην ξεχνάμε πως το απτικό σύστημα είναι το πρώτο σύστημα επικοινωνίας και ρύθμισης των βρεφών. Εσύ που έχεις ανηψούλα, ένα μωράκι, θα έχεις παρατηρήσει πόσο χρησιμοποιεί τα χέρια της και το στόμα της για να αλληλοεπιδράσει μέσω της αφής με το περιβάλλον της αλλά και με τους ανθρώπους.

- Δηλαδή, όταν μπαίνει μέσα στο δωμάτιο εργοθεραπείας να ξεκινάω αμέσως απτικό παιχνίδι χωρίς ερωτήσεις?

- Μπορείς να του κάνεις κάποια ερώτηση μετά το καλωσόρισμα, όπως "Πως ήταν το Σαββατοκύριακο σου?", ή "πως ήταν το σχολείο?", κι αν δεις πως δεν σου απαντάει, ως συνήθως, απλά καθήστε γύρω από ένα τραπέζι με άμμο, που θα έχεις προετοιμάσει και αρχίστε να παίζετε χωρίς να μιλάτε για λίγο, κι ίσως δεις πως στην επόμενη ερώτησή σου να είναι πιο πρόθυμος να ανοιχτεί κάπως και να θυμηθεί κάποιο γεγονός από του Σουκού ή από το σχολείο.

- Κι έτσι θα χτίσουμε τη σχέση μας?

- Ναι κάπως έτσι θα γίνει η αρχή, χωρίς πολλά λόγια, με την ησυχία. Αλλά να μην ξεχάσω πως στη συνέχεια πρέπει να γίνουν και κάποια άλλα βήματα.

- Όπως?

- Κοίτα, για τη δημιουργία σχέσης, θα πρέπει να κάνεις και μια προετοιμασία. Να ελέγξεις τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι του..

Εάν καταφέρεις και συνδεθείς μαζί του, είναι πιθανό να σε θυμάται σαν μια θετική ανθρώπινη επαφή. Να κατεβείς στο επίπεδό του (ακόμη και πιο κάτω) και προσπάθησε να καταλάβεις και να νιώσεις το τί αισθάνεται (χαρούμενος-λυπημένος), ποια είναι τα ενδιαφέροντά του (του αρέσει το ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια στον υπολογιστή) ώστε να "σπάσεις τις γέφυρες" που σας χωρίζουν και να βεβαιωθείς ότι θα θέλει να επιστρέψει και την επόμενη εβδομάδα στην Εργοθεραπεία.

Και γενικά μέσα στη συνεδρία, δεν χρειάζεται να κάνεις πάρα πολλές ερωτήσεις, μην μιλάτε πάρα πολύ, απλά άφησε τον να χρησιμοποιήσει τον χρόνο και το χώρο για να εξερευνήσει τα αισθητηριακά του συστήματα, το σώμα του (πως κινείται, τις διαφορτικές στάσεις του σώματος, τα μέλη, και τον συντονισμό των κινήσεων του) και να αλληλοτροφοδοτηθούν οι αισθήσεις του καθώς κάνει κούνια σε διάφορες στάσεις σώματος σε μια λύκρα ή πλατφόρμα, μέσω της ρυθμικής κίνησης. Αυτό αρκεί για να νιώσει άνετα στον ίδιο χώρο με εσένα κι ας νιώθει κάπως πιο μεγάλος για αυτό.

Επίσης, συμπεριέλαβε μια δραστηριότητα λεπτής κίνησης ή οπτικής αντίληψης με θέμα κάποιο από τα ενδιαφέροντα του και μην ξεχνάς να τον επαινείς για τις δεξιότητες του ακόμα και αν δεν τα καταφέρνει στο άριστο.

Συχνά μου λένε τα παιδιά που βλέπω στην κλινική "Κύριε, είναι αυτό το σπίτι σας?" "ζείτε εδώ?", κι εγώ χαίρομαι γιατί το εκλαμβάνω αυτό να είναι μια ένδειξη ότι αισθάνονται άνετα στο "σπίτι μου", οπότε είναι και πάλι πιθανό ότι θα θυμούνται αυτό το μέρος ως το σπίτι του Νέκι, γεγονός που δημιουργεί μια θετική επεισοδιακή μνήμη.

- Σ' ευχαριστώ Νέκι, θα τα έχω στο νου μου όλα αυτά που μου είπες κι ελπίζα να αρχίσει να απολαμβάνει τις συνεδρίες ο Κάλουμ.

- Να είσαι σίγουρη, Ντράξυ. Τα λέμε την ερχόμενη εβδομάδα..